യദാ തേ മോഹകലിലം
ബുദ്ധിര്‍വ്യതിതരിഷ്യതി
തദാ ഗന്താസി നിര്‍വേദം
ശ്രോതവ്യസ്യ ശ്രുതസ്യ ച
നിന്റെ ബുദ്ധി അജ്ഞാനദോഷത്തെ കടന്നുകഴിഞ്ഞാല്‍, കേള്‍ക്കേണ്ടുന്ന വേദാര്‍ഥത്തിലും കേട്ടുകഴിഞ്ഞ വേദാര്‍ഥത്തിലും നീ വൈരാഗ്യത്തെ പ്രാപിക്കും. (നിന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അവ അപ്രസക്തമായി ഭവിക്കും).


(ബുദ്ധിക്കും മേലെയാണ് ആത്മാനുഭവം എന്ന് വഴിയേ പറയും. എല്ലാ അറിവും ആ അനുഭവം കാ പിടിക്കുന്നതിനുള്ള പൂ മാത്രമാണ്. ആ കാ പിടിച്ചാല്‍ പൂവിന് കൊഴിയാം. ലക്ഷ്യം യോഗമാണ്. യോഗം എന്നു പറയുന്നത് പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനശ്രുതിയുമായി സമരസപ്പെടലാണ്; യോജിക്കലാണ്. അധ്യാത്മവിദ്യ എന്തെന്നറിയാനും വശമാക്കാനും ഗീതോപദേശം ഒന്നു മാത്രം മതി-മറ്റ് ശ്രുതിസ്മൃതികളൊന്നും വേണമെന്നില്ല-എന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. പ്രമാണപാഠങ്ങളുടെ ആധിക്യം സഹായത്തിലേറെ ശല്യമാണാകുക എന്നുകൂടി ഇതില്‍ സൂചനയുള്ളത് ഇനി വിസ്തരിക്കുന്നു).


ശ്രുതിവിപ്രതിപന്നാ തേ
യദാ സ്ഥാസ്യസി നിശ്ചലം
സമാധാവചലാ ബുദ്ധി-
സ്തദാ യോഗമവാപ്‌സ്യസി

ലൗകികമായും വൈദികമായുമുള്ള അനേകപാഠങ്ങള്‍ കേട്ടതിനാല്‍ കലങ്ങിയിരിക്കുന്ന (ഇളകിയിരിക്കുന്ന) നിന്റെ ബുദ്ധി (അന്തഃകരണം) എപ്പോഴാണ് അചഞ്ചലമായി പരമാത്മാവില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നത് അപ്പോള്‍ നീ യോഗത്തെ പ്രാപിക്കും.

(തുടരും)